آنچه من می‌بینم
ماندنِ دریاست
رستن و از نو

رستن باغ است
کشش شب به

سوی روز است
گذرا بودن موج و گل

و شبنم نیست.
گرچه ما می گذریم،
راه می‌ماند.
غم نیست.